നേരമിരുട്ടിത്തുടങ്ങി…
അച്ഛനും വരാതിരിക്കുമോ…?
അമ്മയെപ്പോലെ..!
അമ്മയില്ലാത്തപ്പോഴുമിപ്പഴും
കളിപ്പാട്ടമാണെന്‍റെ കമ്പം.
എനിക്കിനിയും തളിര്‍ക്കണം.
പസില്‍ബ്രിക്സുകള്‍ അടുക്കിവെച്ച്
വല്ല കോടതിയും കയറണം
അച്ഛനെപ്പോലെ…
അല്ല..എങ്കിലും…
ആട്ടമേറിയ അച്ഛന്
കണ്ണുനീരിനെ കേള്‍ക്കണ്ട.
ലഹരി ദൈവങ്ങളുടെ പ്രസാദം
കുളിക്കാനൊരല്‍പം മതി
എന്‍റെ കരച്ചില് കേട്ടോ മറ്റും
മുറ്റം ഒച്ചയുണ്ടാക്കി
പതിവ് തെറ്റിക്കാതെ, – ഇന്നും
ആട്ടം മുറുകിത്തുടങ്ങിയിരുന്നു.
ഞാന്‍ കളിപ്പാട്ടമന്വേഷിച്ച
കൈകള്‍
അരയിലേക്ക് നീണ്ടു
പുറത്തെടുത്തതിനെ-
വിവരിക്കണമെന്നുണ്ട്
പേരറിയില്ലെന്ന് മാത്രം.
ആട്ടുകാരന്‍
മൂര്‍ദ്ദാവിലേക്ക് കയറി.
ഞാന്‍ ഞെട്ടറ്റു വീണു.
എന്‍റെ സ്വപ്നം സഫലമായി.
“ഞാന്‍” കോടതി കയറി.
പിറകെ അച്ഛനും-
കോടതിയില്‍ ചേര്‍ക്കാനെന്നപോലെ
അന്ന് അമ്മയെ ചേര്‍ത്തത് പോലെ.
ഞാന്‍
വാത്സല്യമേറ്റവരുടെ നിരയില്‍
നിരന്നു നിന്നു.
ആട്ടത്തിന് തിരശ്ശീല വീണു.
ഹാഷിര്‍ ആലങ്കോള്‍
