ഓര്‍മകളെന്നെ പിറകോട്ട് വലിക്കുന്നു,
ഞാനപ്പോള്‍ പൊഴിക്കുന്നു
ചുടുനീര്‍
മനസ്സകത്തു നിന്ന്.
ഇവിടെ എനിക്കുണ്ട്
തുണയായെല്ലാവരും, പക്ഷെ
എന്‍ മകന്‍റെ മണം
ഞാനറിയുന്നുണ്ടിപ്പോഴും
കുഞ്ഞായിരുന്നപ്പോഴെന്‍
അമ്മിഞ്ഞപ്പാല്‍ നുണഞ്ഞതും
സാരിത്തുന്പ് പിടിച്ചുകളിച്ച
കുസൃതിയും
മറന്നിട്ടില്ല ഞാന്‍.
ഒറ്റപ്പുതപ്പ് കൊണ്ടാണവനെ
മാറോടണച്ചതും
അവനുവേണ്ടി മുഴുവയര്‍
പട്ടിണി കിടന്നതും
ഓര്‍മ്മകള്‍ പൊഴിക്കുന്നു
വേദനയുടെ ചുടുനീര്‍.
ഇനിയും എത്രനാള്‍ കരയണം
എന്നറിയില്ലെനിക്ക്